عوامل موثر برمیزبان گزینی و پراکنش درختان زالزالک (crataegus sp.) آلوده به yponomeuta padella در جنگل های بازفت

تنش های محیطی اعم از خشکسالی و چرای مفرط دام باعث هجوم انواع آفات به جنگل های زاگرس مرکزی شده است. درختان تحت شرایط تنش واکنش های متعددی از رفتارهای اکولوژیکی و ساختار مکانی از خود نشان می دهند. به منظور ارزیابی رفتار میزبان گزینی پروانه لیسه زالزالک (yponomeuta padella l.) در ارتباط با شرایط درختی و رویشگاهی و پی بردن به الگوی پراکنش درختان آلوده، نه (9) رویشگاه در منطقه جنگلی بازفت انتخاب گردید. این رویشگاه ها شیب، جبهه و ارتفاعات مختلف از سطح دریا را دارا بودند. رویشگاه های یک تا شش، آلوده به آفت لیسه، و رویشگاه های هفت، هشت و نه عاری از هر گونه آلودگی به این آفت بودند. به منظور تعیین عوامل میزبان گزینی توسط آفت لیسه، سطح هر رویشگاه به پلات های بزرگ یک هکتاری تقسیم شد. علاوه بر شرایط رویشگاه و جنگل، ابعاد و مشخصه های رویشی درختان ولیک در پلات ها، شامل تراکم جنگل و درختان ولیک، قطر برابر سینه، ارتفاع، فاصله میان گره های سر شاخه ها، تقارن تاج و شدت آلودگی درختان به تارهای آفت لیسه اندازه گیری شدند. همچنین به منظور تعیین الگوی پراکنش درختان زالزالک در هر رویشگاه، مختصات هر درخت ثبت گردید. عوامل احتمالی موثر در الگوی پراکنش مانند تراکم و میزان آلودگی نیز مد نظر قرار گرفت. الگوهای پراکنش در هر رویشگاه به وسیله شاخص ابرهارت و تابع k بدست آمدند. نتایج نشان داد که عدم تقارن تاج درخت به واسطه آلودگی به آفت رخ نمی دهد ولی رشد بین گره ای سر شاخه ها افزایش می یابد. گزینش رویشگاه توسط آفت لیسه منوط به تراکم بالای درختان ولیک در توده و همچنین نسبت بالای درختان ولیک به برودار می باشد. همچنین عامل تراکم و میزان آلودگی بر الگوی پراکنش موثر است. رویشگاه های آلوده ایی که تراکم بالایی داشتند الگوی پراکنش کپه ایی، رویشگاه های آلوده با تراکم کمتر تصادفی تا یکنواخت و رویشگاه های سالم با تراکم بالا و پایین الگوی پراکنش کپه ای داشتند.